28 augustus 2010

Karakteramnesie


Het was een klein berichtje in de VK. De chinese jeugd heeft meer en meer moeite met het eigen schrift. De duizenden karakters die het chinees kent moeten regelmatig geoefend worden anders vergeet je ze.

In een onderzoek bleek dat 80 % van de respondenten last had van zgn karakteramnesie.
Een van de redenen is dat veel chinezen nauwelijks meer met de hand schrijven. De andere belangrijke reden is dat mobieltjes (en ik vermoed ook computers) automatisch de karakters kunnen omzetten in latijns schrift.

Is dit vooruitgang voor de chinezen? Een aantal overwegingen:
- Zijn de chinese karakters niet dialectoverstijgend? Het gebruik van latijns schrift vergroot dan de babylonische spraakverwarring. Extra complicatie is dat het chinees een tonale taal is: verandering van toon kan tot betekenisverandering leiden.
- Historische bronnen worden dan ontoegankelijk voor een doorsnee chinees. Bronnen uit een ver verleden die moeilijk toegankelijk zijn is niet zo'n probleem. Zo kan de doorsnee europeaan geen latijn, de voertaal in de wetenschap van enkele eeuwen terug. We liggen er niet wakker van. Maar dat ligt anders wanneer het recente verleden afgesloten wordt in een (te verwachten) zeer hoog tempo.
- Veel energie die het onderwijs steekt in het leren van de karakters kan dan beter besteed worden.

27 augustus 2010

Jake Sully (uit de film Avatar) en Jezus Christus

William Lane Craig is een bekende christelijke apologeet en debater. Vooral dat laatste wordt in de engelstalige wereld veel gedaan.
In een recent debat gebruikt hij de figuur Jake Sully uit de film Avatar om de tweenaturenleer over Jezus (als God en mens) te illustreren:
The movie tells the story of Jake Sully, a disabled marine who becomes an avatar among a race of extra-terrestrials called the Na'vi. He becomes physically incarnated among them as one of them. At the same time he doesn't cease to be human. So Jake has both a human nature and a Na'vi nature. In the movie these two natures have strikingly different powers. If you were to ask, "Can Jake Sully run?" the answer would have to be, "Yes and no: yes, in his Na'vi nature but no, in his human nature."

I told the audience that if you can make sense of Avatar, you can make sense of Christ's incarnation. For in a similar way, Christ has both a divine nature and a human nature. These natures have different powers. In his human nature Christ experienced all the limitations intrinsic to human nature. But in his divine nature he had supernatural powers. Just as Jake Sully in his Na'vi nature became the Savior of the Na'vi people, so Christ in his human nature becomes the Savior of mankind. 

19 augustus 2010

Ik en mijn vier echtgenoten

Saudi-Arabië is in onze ogen één van de meest fundamentalistische islamitische landen. Maar ook daar gebeuren dingen die je niet voor mogelijk houdt.
Sinds 16 jaar is er tijdens de ramadan een satirisch maatschappijkritisch programma, Tash Ma Tash geheten (Vertaald betekent het zoiets als: no big deal. Of letterlijker: spetteren mag) en direct na zonsondergang uitgezonden.
Dit jaar is het programma bijzonder shockerend. Menig islamitische geestelijke heeft alreeds een kijkverbod uitgevaardigd. Ondanks dat is het programma enorm populair. Ik denk vergelijkbaar met 'Boer zoekt vrouw'.
De commotie betreft een saudische vrouw die vier mannen huwt omdat ze daartoe 'in financieel en emotioneel opzicht in staat is, en om die reden niet inziet waarom ze dit niet zou doen'. Het zijn precies dezelfde redenen die polygamisten aanvoeren.


Abdel Khalek Al-Ghanem (L), director of the Saudi program "Tash Ma Tash", poses with actors Nasir Al Gasabi (C) and Abdallah Al-Sadhan


Wie meer wil weten: link 1 en link 2

17 augustus 2010

Ideologie of religie?

De drie partijen VVD, PVV en CDA verschillen van mening over aard en karakter van de islam. De scheidslijn zit hem in het karakteriseren van de islam als óf religie óf (politieke) ideologie. Partijen accepteren elkaars verschil van inzicht hierover en zullen hier ook op grond van hun eigen opvattingen naar handelen. 
Zo luidt een deel van de officiële verklaring die de drie politieke voormannen Rutte, Wilders en Verhagen 30 juli uitgaven. De verklaring leidde tot verhitte discussies in de media.
Zo is daar een artikel van Mathijs Kronemeijer, arabist, theoloog en CDA-lid. Van zijn hand verscheen op 6 augustus in Trouw: Islam is een godsdienst en géén ideologie. Enkele citaten: 
Dat de PVV de islam een ’ideologie’ noemt, grenst aan manipulatie. Waarom accepteert het CDA zoiets?
Ik noem twee in het oog springende verschillen tussen een religie en een ideologie. Ten eerste: religies kennen een grote bandbreedte van opvattingen en levenshoudingen (ook al verketteren deze elkaar soms). Twee: religie is persoonlijk en aanhangers voelen zich vaak in geweten gebonden door de levensvisies en morele richtlijnen van hun godsdienst.
Wie zulke dingen beweert moet niet raar opkijken dat er veel wordt gereageerd. Het minste wat je zou verwachten is een definitie van de begrippen religie en ideologie. Het is een tenenkrommend stuk. Noem jezelf arabist, theoloog en CDA-lid en Trouw accepteert kritiekloos je stukken.

Gelukkig staat een dag later in diezelfde Trouw een gedegener stuk van Eildert Mulder die een en ander van een betere context voorziet. In elk geval een godsdienst, soms een ideologie. Het artikel geeft goed aan waar de voetangels en klemmen op dit terrein liggen. Boeiend is vooral de historische verklaring die hij biedt.  Een aantal citaten:
Vanaf de vijftiende eeuw begint de moslimwereld achterop te raken. In de achttiende eeuw moet het Ottomaanse Rijk westerse deskundigen in dienst nemen, om het leger te reorganiseren. Tegen die tijd verliest dat rijk structureel zijn oorlogen tegen westerse vijanden. In de negentiende en begin twintigste eeuw volgt de vrijwel volledig westerse kolonisering van de moslimwereld, psychologisch een enorme en onbegrijpelijke dreun voor de moslimbevolkingen.
Welke belangrijke ontwikkeling ergens in de vijftiende eeuw kan die achteruitgang verklaren? Je zou eens aan de boekdrukkunst kunnen denken.
Allemaal heel concrete zaken, maar in de analyses van negentiende eeuwse moslims en anderen prijkte toch de godsdienst bovenaan. Een gevolg daarvan was dat de godsdienst alsnog een deel van het probleem werd, wat ze aanvankelijk misschien nauwelijks was.
Het gevoel kon ontstaan dat die radicale, sterk politiek getinte en gewelddadige islam de enige echte islam was. En dat moslims die niet radicaliseren, weigeren de enig logische consequentie te trekken uit hun geloof.

Verder is ook lezenswaard het artikel Islam: Ideologie of religie? van Jacob Hoekman in het RD die de reacties peilt van een aantal prominenten. Ook hieruit een aantal citaten

Maar behalve de óf-óf-keuze in de politieke verklaring van de drie partijen is op z’n minst een derde antwoord mogelijk: Mohammed was profeet én generaal. Dat is de weg die Cees Rentier inslaat, directeur van de stichting Evangelie & Moslims. „Het is volstrekt duidelijk dat de islam een religie én een ideologie is. Voor een moslim is het onmogelijk om de dienst aan God los te zien van politieke consequenties.”
De islam is dus, naast een religie, ook een ideologie. Zo veel lijkt wel aannemelijk. Maar waarom is het zo belangrijk dat vast te stellen? „Het is een typisch westers-seculiere poging om de betekenis van het geloof in God te marginaliseren”, denkt Rentier. „De levensvisie die mensen hebben, stempelt heel hun handelen. Dat geldt voor volgelingen van de islam, maar net zo goed voor christenen.
Reitsma heeft aarzelingen bij de gebruikte begrippen religie en ideologie, omdat ze volgens hem in de politieke discussie niet goed zijn gedefinieerd. „Maar als je de islam afserveert op basis van het onderscheid religie versus ideologie, zullen christendom en jodendom daarna aan de beurt komen.
Is het koninkrijk van de islam dus wel van deze wereld? Reitsma aarzelt, tast naar woorden. „De islam streeft naar een islamitische maatschappij binnen de kaders waarin we nu leven. Dat is een sterke vorm van binnenwereldlijk denken. Maar het christendom streeft naar een maatschappij die totaal ánders is dan de gebrokenheid waarin we nu leven.
Tot slot de open brief van een aantal CDA-ers. Het geeft goed aan dat bovenstaande discussie niet onbelangrijk is. Zij spreken hun zorg uit mbt grondrechten in de westerse wereld.
Wie het partijprogramma van de PVV raadpleegt, zal constateren dat deze partij onder meer de grondwettelijke vrijheid van godsdienst en levensovertuiging niet op de islam wil betrekken, een heilig boek wil verbieden, hoofddoekjes wil belasten en de “strijd tegen de islam” tot “het kernpunt van ons buitenlandbeleid” wil maken. De PVV keert zich hiermee in ieder geval tegen de artikelen 1 (rechtsgelijkheid), 6 (godsdienstvrijheid) en 7 (uitingsvrijheid) in de Nederlandse Grondwet. Ook dat is binnen ons rechtsbestel toegestaan, maar wel moet geconstateerd worden dat een partij die zich uitspreekt tegen deze fundamentele grondrechten, zich een vijand van onze rechtsstaat betoont.
Onze vrijheden zijn ongedeeld: ze gelden voor alle burgers zonder uitzondering gelijkelijk. Wie dat niet aanvaardt, verwerpt de vrijheden die van ons allen zijn. Niet wat wij van de islam vinden, is het kernpunt, maar of we de rechtsstaat de moeite van het verdedigen waard achten. 

10 augustus 2010

Emile Roemer, de nieuwe SGP-fractievoorzitter

Bij terugkomst van je vakantie, verstoken van het vaderlandse nieuws, is één van de eerste dingen die je doet het nieuws van de afgelopen tijd bekijken. Je werkt de stapel kranten weg. Je checkt de e-mail. En vaak is de conclusie: zonder mij ging het allemaal prima!
En af en toe kijk je verbaast op. Nou, nou, nou. Emile Roemer heeft zich geschaard onder de mannenbroeders! Het nieuws kwam hier openbaar.