Ik ben, zo dacht ik, geen cultuurbarbaar maar soms moet je snoeien om het beste over te houden. De hedendaagse behoudzucht is een modieus verschijnsel. Dankzij de duidelijk andere opvattingen in voorgaande eeuwen kunnen we nu genieten van prachtige cultuur en kunst.
 |
| Utrecht De Uithof, Warmtekrachtkoppelingcentrale - Liesbeth van der Pol, 2005 |
Een paar voorbeelden uit Rome: De St Pieter verving de oude basiliek. Jammer? Ja en nee. De schilderingen in de Sixtijnse kapel vernietigden een aantal oude. Jammer? Ja en nee. De San Clemente is gebouwd boven een oude kerk en die weer boven een romeins huis. Jammer? Nee.
Soms is het beter om drastisch te vernieuwen om niet een onaantrekkelijke lappendeken van allerlei stijlen over te houden, hooguit leuk voor een kunsthistoricus.
Kortom: behoud van cultuurgoed is voor mij geen heilig beginsel. Niet al het oude is per definitie goed. Veel is middelmatig of zelfs slecht van kwaliteit. Kijk naar bijv. romaanse kunstuitingen, hoogbarokke kunst of allerlei neostijlen.
Dat betekent aan de andere kant niet dat ik van mening ben dat middelmatige en slechte cultuuruitingen vernietigd moeten worden. Ook niet dat vernietigd moet worden omdat het mijn smaak niet is. Voldoende moet overblijven om een idee te krijgen hoe vroegere generaties tot leven komen in hun kunst- en cultuuruitingen.
Tot slot nog een speelse opmerking over de hedendaagse modieuze behoudzucht: deze opvatting vernietigt de aloude cultuuropvatting 'verander om te verbeteren'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten