Posts tonen met het label kerkgeschiedenis. Alle posts tonen
Posts tonen met het label kerkgeschiedenis. Alle posts tonen

3 juni 2009

Lijden volgens Calvijn

(Portaal van de Notre Dame te Parijs)

"Waarom laat God het lijden toe?" Een vraag die alle eeuwen door gesteld is. Benieuwd naar wat Calvijn daar over geschreven heeft trok ik Sizoo's vertaling van de Institutie uit de kast.
Opmerkelijk genoeg vond ik in de index geen verwijzing naar 'lijden'. Het thema wordt naar voren gebracht bij: bestraffing, gelovigen, God, goddelozen, hovaardij, leven, oordelen, predestinatie, satan, schuld, toorn, val, verdrukkingen, verharding, verworpenen, werken, zonde. Deze woorden geven een denkrichting aan. Uitzondering is de term 'leven'.
Een metafoor die Calvijn geeft is: een lijk dat tot ontbinding overgaat bij de warmte van de zon. Hij spreekt ook over het leven als een voorportaal van de hel voor de niet-verkorenen. Voor het ander deel der mensheid: beproeving of straf om ons dichter bij de Vader te brengen.
Een andere tijd, een andere cultuur. De boeiende vraag is waarom wij tegenwoordig moeite hebben met het op deze wijze verwoorden van het lijden in deze wereld

1 mei 2009

Calvijn en het verdeelde protestantisme

(foto: kardinaal Jacopo Sadoleto)


Volgens Calvijnkenner prof Balke moest Calvijn niets hebben van afscheiding. Op de vraag van kardinaal Sadoleto aan het stadsbestuur van Geneve om terug te keren tot de moederkerk heeft hij volgens Balke een indrukwekkend antwoord geschreven. Dat antwoord werd een bestseller in die tijd.

Hij deed álles voor de eenheid van de kerk. Maar niet tegen elke prijs. Het ging Calvijn om Gods eer, de waarheid van het Evangelie en de eenheid van de kerk.

,,Het heeft iets tragisch dat de reformator die verreweg het meest geijverd heeft voor de eenheid van de evangelische christenen, aan de wieg lijkt te hebben gestaan van een geloofsrichting die gekenmerkt wordt door scheuringen en verdeeldheid'' (Bas Plaisier in: Calvijn na 500 jaar)

Na zijn lezing was er gelegenheid tot vragen stellen. En het was niet lang wachten op de meest voor de hand liggende vraag: wat hebben de navolgende generaties protestanten niet begrepen van Calvijns antwoord?