Een nieuwe start?

Jeroen Eisinga -  Bedolven onder 150000 bijen.
Een video still uit Springtime, 2010/11
Textielmuseum in Den Bosch

Na een jarenlange stilte op dit blog opnieuw een poging om weer wat aan de openbaarheid prijs te geven. Facebook, Pinterest en Instagram, Youtube en Snapchat, Twitter en Whatsapp hebben veel weblogs ter ziele gevoerd. Het zo veel makkelijker bereiken van lezers, luisteraars en kijkers heeft een kaalslag veroorzaakt. Ook dit blog dolf het onderspit.

In vergelijking met de 'social media' is bloggen een vorm van mediteren geworden: je trekt je terug in een klooster en laat je gedachten de vrije loop. Je denkt wat, schrijft wat. En of iemand dat ooit leest...

Waarom dan niet een ouderwets papieren dagboek? Is bloggen een vorm van exhibitionisme? De drang tot uiten is onmiskenbaar. En je wilt ook niet ouderwets zijn. Het is zoals zoveel in dit leven een lastig te ontwarren mix van redenen.

Misschien is de foto hierboven een verklaring. Waarom laat de kunstenaar Jeroen Eisinga, zich bedelven onder duizenden bijen in een 'esthetisch zelfexperiment? De toelichting spreekt over ´een spirituele ervaring van overgave, trance en totale vrijheid´. Zijn werk houdt zich bezig met onderwerpen als pijn, verval, dood, schoonheid. Waarom doet iemand dat. Ik mag hopen dat het niet alleen voor zijn broodwinning is.