Enige tijd geleden schreef ik een stukje over 'de zwijgende vrouw'. Het ging over de beruchte Bijbeltekst dat de vrouw behoort te zwijgen tijdens de samenkomst (1Kor 14:35). Een aantal argumenten werd aangevoerd die er op wijzen dat de tekst niet oorspronkelijk is.
Kort geleden is een proefschrift (J.D. Punch, The Pericope Adulterae) verschenen (mooi, dat dit proefschrift beschik-baar is op internet!) over een andere omstreden passage. Het verhaal vd overspelige vrouw in Jh 7:53 t/m 8:11 komt in oude en belangrijke handschriften niet voor. In het proefschrift worden vijf theorieën besproken.Op blz 417 wordt dit als volgt samengevat:
De vijf theorieën betreffen redactionele invoeging, waarbij men aanneemt dat een latere Johanneïsche redactor of de Johanneïsche gemeenschap de perikoop heeft ingelast; kerkelijke invoeging, suggereert dat latere schrijvers die niet waren verbonden met een Johanneïsche redactor of de Johanneïsche gemeenschap, de perikoop heeft ingelast; liturgische omissie, die aanneemt dat door de praktijk van de perikopenlezingen en de manuscripten die daartoe zijn gebruikt, de perikoop is weggelaten; toevallige omissie, die veronderstelt dat er meerdere manuscripten van het Johannesevangelie zijn uitgebracht, een zonder de perikoop en een met de perikoop; en ten slotte kerkelijke onderdrukking, die aanneemt dat de kerk de perikoop heeft geschrapt uit vrees voor een foute interpretatie of toepassing.
De vijf theorieën betreffen redactionele invoeging, waarbij men aanneemt dat een latere Johanneïsche redactor of de Johanneïsche gemeenschap de perikoop heeft ingelast; kerkelijke invoeging, suggereert dat latere schrijvers die niet waren verbonden met een Johanneïsche redactor of de Johanneïsche gemeenschap, de perikoop heeft ingelast; liturgische omissie, die aanneemt dat door de praktijk van de perikopenlezingen en de manuscripten die daartoe zijn gebruikt, de perikoop is weggelaten; toevallige omissie, die veronderstelt dat er meerdere manuscripten van het Johannesevangelie zijn uitgebracht, een zonder de perikoop en een met de perikoop; en ten slotte kerkelijke onderdrukking, die aanneemt dat de kerk de perikoop heeft geschrapt uit vrees voor een foute interpretatie of toepassing.
En hoewel de auteur geen keuze maakt, maar pleit voor verder onderzoek, is er een voorkeur voor de laatste theorie. Toen schoot mij de zwijgtekst te binnen. Een van de argumenten die daar werd gebruikt komt overeen met de argumentatie van de vijfde theorie, de kerkelijke onderdrukking.
En zowaar, zo gek is die gedachte niet, want op de laatste bladzij wordt eveneens gewezen op een mogelijk verband! This question is not unreasonable in the light of the fact that the rules of textual criticism are broken on occasion (cf. 1 Corinthians 14:34-35)
En zowaar, zo gek is die gedachte niet, want op de laatste bladzij wordt eveneens gewezen op een mogelijk verband! This question is not unreasonable in the light of the fact that the rules of textual criticism are broken on occasion (cf. 1 Corinthians 14:34-35)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten