Elke cultuur maakt zijn eigen keuzes: bisschop D. Pero Fernandes Sardinha slachtoffer van het kannibalisme onder de caetéindianen (bron www.volkskrantblog.nl/bericht/165332)
We leven in een maatschappij waar het geven van je eigen mening een verworven recht is. Zelfs als dat anderen kwetst. Tegelijk is het in onze maatschappij een vanzelfsprekendheid dat het hebben van een bepaalde mening niet betekent dat je die ook ten uitvoer kan brengen.
Voorbeeld: Je kunt van mening zijn dat je proletarisch mag winkelen. De uitvoer daarvan is strafbaar.De wetgeving stelt grenzen. Bepaald in een democratisch proces, en vanzelfsprekend niet begrensd door de groep met de strengste norm.
En meer en meer wordt een verworven recht: wat de wetgeving (mn in ethisch opzicht)toestaat moet door iedereen worden toegestaan. Zeker zodra er overheidsgeld mee gemoeid is.
Dit kan niet anders dan tot conflicten leiden. Bevolkingsgroepen die streven naar eenheid tussen mening en gedrag zullen in de knel komen. Juist dat overheidsgeld zal een uitstekend middel blijken om groepen de strot dicht te knijpen.
Ben je als instelling tegen ongehuwd samenwonen, euthanasie, polygamie, pedofilie, prostitutie, kannibalisme, peniskokers, drugsgebruik etc. en de overheid niet? Dan is de kans groot dat je op termijn een probleem krijgt. Een geldkraan die dichtgedraaid wordt is heel effectief. Er zullen altijd anderen zijn die taken overnemen die voor jou een brug te ver zijn.
Slechts tijdelijk zijn er ontsnappingsmogelijkheden om de navolging van deze overheidsethiek te ontgaan. Zo kan er bijv. sprake zijn van overlast bij prostitutie/drugsgebruik of biedt een zgn enkele feit-constructie in de AWGB enig uitstel.
Je mag denken wat je wilt, de overheid is hard aan het werk om te zorgen dat je gaat denken zoals zij wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten